نقش عوامل ترشح شده از سلول های بنیادی مزانشیمی در پیشگیری از بروز آرتریت القاء شده توسط کلاژن در موش های صحرایی

زمینه و هدف: آرتریت روماتوئید (RA) با التهاب سینوویوم و تخریب مفصلی شناخته شده است. سلول های بنیادی مزانشیمی (MSC) در درمان و پیشگیری از بیماری های خودایمنی متعدد، موثر می باشند. در مطالعه حاضر اثر مولکول‌های ترشحی MSCs در پیشگیری از آرتریت القاء شده توسط کلاژن (CIA) در موش‌های صحرایی مورد بررسی قرار گرفت. مواد و روش کار: در این مطالعه تجربی، به کمک امولسیون کلاژن تیپ II جوجه و ادجوان فروند در موش‌های صحرایی نژاد ویستار، مدل حیوانی آرتریت تهیه و به طور همزمان از مایع رویی کشت MSCs مشتق از مغزاستخوان برای پیشگیری از بروز CIA استفاده شد. در گروه کنترل بجای مایع رویی کشت MSCs از محیط کشت سلول استفاده شد. از روز 7 تا 35 پس از ایمونیزاسیون، میزان تورم پاها و شدت بالینی علایم و همچنین ویژگی‌های هیستوپاتولوژیکی استخوان‌ها و مفاصل مورد ارزیابی قرار گرفت. یافته ها: این مطالعه نشان داد مایع رویی کشت MSCs بصورت معناداری سبب تأخیر در شروع CIA، کاهش تورم پاها، تخریب استخوان، التهاب مفاصل و شدت علایم بالینی در گروه پیشگیری در مقایسه با موش‌های صحرایی گروه کنترل می‌شود. نتیجه گیری: نتایج حاصل از این تحقیق نشان داد که استفاده از فاکتورهای محلول موجود در مایع رویی کشت سلول‌های بنیادی مزانشیمی هر چند نمی‌تواند به طور کامل از بروز CIA جلوگیری کند، ولی علایم بالینی آرتریت را به طور قابل ملاحظه کاهش داده و موجب بهبودی آسیب‌های بافتی موضعی می‌شود. به نظر می‌رسد، این نتایج می‌تواند در برنامه‌های درمان و پیشگیری از آرتریت انسان مورد استفاده قرار گیرد.